Dnia 21 września na lekcjach języka polskiego II d, czyli klasa jak najbardziej humanistyczna, zamykała epokę oświecenia w nietypowy sposób. Zamiast sprawdzianów czy testów pojawiła się propozycja opracowania listy kilkunastu tematów mających na celu utrwalenie wiedzy o XVIII w. w kulturze. I tak humaniści przygotowali się z wybranego zagadnienia, by następnie zaprezentować je w ciekawy sposób przed audytorium.

Okazało się, że zadanie potraktowane zostało poważnie, a w sali nr 46 wystąpili nieomalże eksperci, bowiem

Agnieszka Kurzawa

wygłosiła, pełne pasji, rozważania o portretach kobiet w literaturze staropolskiej, może za bardzo akcentując rolę mężczyzn w kształtowaniu postaw przedstawicielek płci pięknej. Artur Ciachowski badał wnikliwie cechy bajek, zaś Michał Serwicki wybrał do omówienia kwestie patriotyczne, odwołując się ciekawie do „Powrotu posła”. Bezbłędnie skonstruowała swą prezentację Dominika Milanowska, która słynie z polotu i pięknego stylu wypowiedzi, a Gabrysia Penczew okupiła swój występ bólem kolan, bo przejęła się rolą mówcy.

Ale największy aplauz nagrodził występ Karoliny Sochy, która przy użyciu prostych środków charakteryzacji przedzierzgnęła się w pisarza i biskupa w jednej osobie, czyli Ignacego Krasickiego. Uczennica stworzyła monodram eksponujący instytucje oświeceniowe oraz kwestię mecenatu króla i znaczenia obiadów czwartkowych. Karolina zagrała brawurowo, z wyczuciem łącząc wątki i zaskakując słuchaczy, a w tym gronie i polonistkę, która w sytuacji lekcyjnej musiała identyfikować się z królem Stasiem…

Warto sięgać po takie niekonwencjonalne metody powtórek, bo pozwalają odkrywać nowe talenty wśród uczniów i są nowym wyzwaniem, by mówić pięknie, z sensem i na temat, co łatwe nie jest.

Mariola Mackiewicz

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł