jFontSize
A- A A+

Agata Boruszewska, absolwenta II LO w Świdnicy oraz Architektury na Wydziale Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Uniwersytetu Zielonogórskiego napisała ciekawą pracę dyplomową odnoszącą się do naszego miasta.
Agata Boruszewska tak opisuje swój projekt:

Mówi się, że historia zapisana jest w gwiazdach, dlatego również swoją historię chciałam zapisać za pomocą gwiazd. Istotne  jest badanie kosmosu, ponieważ nasza przyszłość może być z nim związana. W tym celu zdecydowałam się na zaprojektowanie planetarium, które przyczyni się do rozwoju kultury i nauki w regionie. Właściwym tematem mojej pracy jest Planetarium im. Marii Kunic w Świdnicy. Obiekt zlokalizowany został na osiedlu Zawiszów w Świdnicy Śląskiej w województwie dolnośląskim. Aby stworzyć dobry projekt, a w szczególności projekt użyteczności publicznej bardzo istotna jest znajomość danego miasta i regionu, dlatego zdecydowałam się na moje rodzinne miasto. Równie istotnym powodem była możliwość poświęcenia obiektu Marii Kunic, która była znaną i cenioną astronomką, pozwala to również zaznaczyć istotną rolę kobiet w świecie nauki oraz ugruntować ich pozycję.
W pierwszej kolejności wykonane zostały analizy: funkcjonalno-przestrzenna, zieleni, komunikacji oraz ukształtowanie terenu w skali miasta. Umożliwiło to na jak najbardziej optymalne dobranie działki do potrzeb projektowanego budynku. Zdecydowano się na analizę planetariów stałych w kraju, a także instytucji kultury w okolicy. Po wybraniu działki odpowiadającej postawionym wymaganiom zapoznano się z prawem miejscowym, które definiuje teren pod zabudowę usługową. Przeprowadzono szczegółowe analizy terenu dotyczące funkcji, komunikacji, zieleni, kompozycji, wysokości zabudowy oraz wysokości terenu. Pozwoliło to na doprowadzenie do odpowiednich wniosków przedprojektowych. Wyznaczono proponowaną linię zabudowy, zaproponowano także potencjalne miejsce na strefę wejściową, wjazd na działkę, parking oraz drogę pożarową. Zdecydowano się także na pozostawienie istniejącej zieleni wysokiej przy obiekcie. Dodatkowo przeprowadzono analizę wśród mieszkańców Świdnicy dotyczącą preferencji instytucji kultury oraz ich oczekiwań względem nich, co pozwoliło na dostosowanie obiektu do oczekiwań potencjalnych odwiedzających. Ponadto przeprowadzono ankietę wśród pracowników istniejących już budynków planetarium, która miała zbadać zalety i wady rozwiązań funkcjonalnych tego typu obiektów.  Następnie zdecydowano się na koncepcję obiektu położonego na trzech okręgach. Obrazowo przedstawiono schemat ideowy rzutu oraz ewolucję bryły. Wynika to z symbolicznego połączenia dwóch znaków nieskończoności wraz z planetami i ich osiami obrotu. Zagospodarowanie terenu stworzono na podstawie okręgów dopasowujących się do kształtu rzutu obiektu oraz promieniście od niego rozchodzących. W ten sposób rozmieszczono ciągi piesze oraz drogi. Wydzielono strefę zieleni reprezentatywnej od strony głównej ulicy, kolejno strefę wejściową z placem układu słonecznego, strefę parkingową dla pracowników, interesantów, autobusów oraz mieszkańców oraz techniczną z dojazdem gospodarczym, a także park edukacyjny mający na celu zwiększanie świadomości zwiedzających na temat fizyki i astronomii, a także odnawialnych źródeł energii znajdujących się na terenie opracowania, takich jak energia słoneczna gromadzone przez kolektory słoneczne, turbiny wietrzne w postaci imitacji kształtu i liści drzew oraz ogrody deszczowe, które zbierają wodę szarą do ponownego użycia w obiekcie. Na planszy trzeciej umieszczono rzut tarasu widokowego na kondygnacji trzeciej, w którym zlokalizowano kawiarnię, ogród geologiczny, strefę wypoczynkową, kino letnie oraz stanowiska obserwacyjne. W celu najlepszego rozłożenia funkcji w obiekcie na planszy czwartej zaprezentowano schematy stref funkcyjnych, organizację bloków funkcjonalnych, organizację programu oraz dostępność czasową w pomieszczeniach. Umieszczono także aksonometrię wraz z otaczającą zabudową oraz aksonometrię eksplodowaną budynku ukazującą ściany, słupy, stropy, konstrukcję fasady drewnianej, ściany kurtynowe stref wejściowych, panele elewacyjne, świetliki oraz kopuły zastosowane w obiekcie. Bryłę przeanalizowano pod kątem krzywizny oraz nasłonecznienia w kWh/m2 aby sprawdzić efektywność energetyczną. Koncepcja obiektu zawiera się w myśl projektowania uniwersalnego, co oznacza, że budynek został całkowicie przystosowany dla osób z niepełnosprawnościami, a także w myśl projektowania zrównoważonego, które stanowi poszanowanie zasad etyki środowiska i jego zasobów wykorzystując powtórnie surowce i materiały. Rzut parteru składa się ze strefy wejściowej wraz z recepcją, szatnią ogólną, wahadłem Foucaulta, a także sklepem z pamiątkami. Ponadto znajduje się tam strefa gastronomiczna z zapleczem kuchennym, wejście do planetarium, część edukacyjna zawierająca sale warsztatowe oraz strefa seminaryjno-biblioteczna składająca się z czytelni, głównej Sali audytoryjnej na planie koła oraz Sali seminaryjnej dla mieszkańców. Ukazano również przekrój poprzeczny przez planetarium oraz elewację południową. Kondygnacja druga zawiera w dużej części strefę muzealną, na której rozplanowane są tematyczne wystawy dotyczące kosmosu o obchodzie pętlowym. Po zakończonym zwiedzaniu można udać się do restauracji lub strefy wypoczynkowej. Ponadto na piętrze w trzecim okręgu umieszczono strefę administracyjną wraz z pokojami noclegowymi dla gości. Zaprezentowano na kolejnej planszy przekrój podłużny przez planetarium oraz Wahadło Foucaulta, a także elewację zachodnią. Przechodząc do kondygnacji podziemnej stanowi ona większość strefy parkingu podziemnego zajmująca dwa mniejsze okręgi, na który składają się stanowiska zautomatyzowane. Miejsca postojowe ułożono po okręgu, a ruch jest jednokierunkowy. Znajdują się tutaj 162 miejsca parkingowe z zagłębieniem oraz dwa miejsca dla niepełnosprawnych. Względem rozkładu parkingu rozplanowano konstrukcję słupową budynku, które rozchodzą się promieniście. Pozostała część kondygnacji zajmuje strefa techniczna oraz edukacyjna, która mieści się bezpośrednio pod obszarem planetarium. Na planszy siódmej pokazano pozostałe dwie elewacje – wschodnią i południową, a także rozłożenie funkcji na rzutach obiektu. W związku z opracowaniem bryły parametrycznej wyszczególniono schemat opracowania etapów modelowania parametrycznego. Pierwszym krokiem było wymodelowanie formy swobodnej fasady. Tworząca ją powierzchnia NURBS została uzyskana dzięki poleceniu Loft umożliwiającemu utworzenie nowego obiektu bryłowego lub powierzchniowego poprzez określenie serii przekrojów. Kształt ten posiada punkty kontrolne, które po odpowiednim przesunięciu utworzyły wgłębienia na fasadę szklaną. Efektem tego jest dwukrzywiznowa powierzchnia tworząca bryłę. Kolejnym krokiem był podział powierzchni na elementy płaskie przez teselację (parkietaż). Uzyskana geometria umożliwiła parametryczne wygenerowanie siatki drewnianej oraz pokrywających ją czworokątnych paneli tworzących obudowę obiektu. Sporządzono zestawienie pięciu paneli, które zastosowano w fasadzie, tj. Panele jasne, ciemne, fotowoltaiczne, szklane oraz poduszki ETFE. Zróżnicowane układy paneli uzyskano poprzez proces parametrycznej randomizacji. Zaprezentowano skrypt parametryzacji bryły w programie Grasshopper, które umożliwiło wygląd końcowy bryły, a także przekrój przez ścianę zewnętrzną i schemat łączenia konstrukcji drewnianej fasady z drewna klejonego.  Dodatkowo pod poniższym linkiem znajduje się animacja prezentująca koncepcję planetarium:
https://www.youtube.com/watch?v=D0K88yB08ao

absolwentka kierunku Architektura, Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Uniwersytetu Zielonogórskiego studiów I i II stopnia
mgr inż. arch. Agata Boruszewska

Poniższe zdjęcia pochodzą z archiwum IAiU (Instytut Architektury i Urbanistyki, Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska, Uniwersytet Zielonogórski www.aiu.uz.zgora.pl
Znajdują się na nich plansze magisterskie (1-8) opracowane na obronę, wizualizacje, które podpisane są pod plikami oraz zdjęcia z wernisażu wyróżnionych prac dyplomowych, a także obrony pracy.

Plansza-1-AB.jpgPlansza-2-AB.jpgPlansza-3-AB.jpgPlansza-4-AB.jpgPlansza-5-AB.jpgPlansza-6-AB.jpgPlansza-7-AB.jpgPlansza-8-AB.jpgWernisa-prac-wyrnionych-1.jpgWernisa-prac-wyrnionych-2.jpgWernisa-prac-wyrnionych-3.jpgWernisa-prac-wyrnionych-4.jpgWidok-na-stref-wejciow-z-placem-ukadu-sonecznego.jpgWidok-od-Parku-Edukacyjnego.jpgWidok-od-strony-Generaa-Wadysawa-Andersa.jpgWidok-od-strony-ul.-Kazimierza-Wielkiego---Maria-Kunic.jpgWidok-od-strony-ul.-Kazimierza-Wielkiego.jpgWidok-z-lotu-ptaka.jpgWntrze---planetarium.jpgWntrze---Strefa-wejciowa.jpgWntrze---wystawa-ukadu-sonecznego.jpg